Lieverdjes,
Zonder gezever... vandaag zijn wij hard in de steek gelaten. Niet door mensen maar door de technologie.
Er zijn amper 5 fotos online geraakt en hiervan is zelfs de schikking niet optimaal. Dit heeft ons meer dan anderhalf uur gekost!!!
Het internet kost hier 2 euro per half uur en we zitten al anderhalf uur online. Deze zes euro moesten we niet betalen, maar we kunnen niet blijven profiteren van de goedheid van deze vriendelijke mensen.
We moeten bekennen dat zes uur stappen, filmen en daarbij nog eens meespelen en ook nog eens monteren en uploaden niet binnen een deftig schema van 16 uur wakker blijven past.
Hopelijk hebben we morgen een enorm snelle lift, zoniet ziet het er een beetje somber uit.
We doen ons uiterste best, echt, want we willen het voor jullie ook zo fantastisch mogelijk maken.
Als we kunnen zetten we alles online, maar nu hebben we nog drie minuten, wat genoeg is voor een halve foto te posten.
Wij gaan er morgen supervroeg tegenaan en zullen vanaf half acht liften als gek om jullie meer beelden te kunnen bezorgen.
El Stuntteam
maandag 24 augustus 2009
In de steek gelaten...
Maatjes in eigen nat, met een hoedje op!
Beste speelpleinertjes, wij hebben jullie ongelooflijk veel te vertellen!
Vandaag was een dag vol energie, emotie, zweet en veel gelach.
Deze ochtend gaf Jef Willems, een monitor van speelplein Hallaar die speciaal twee uur vroeger op post was, ons een nieuwe opdracht. We moesten te voet naar Sint-Katelijne-Waver om daar bij Speelplein Speelbal een handje toe te steken in het monitorschap.
De brief vermeldde dat we goed vier uur moesten stappen... lolbroeken. Het waren er uiteindelijk 6 ZONDER enige deftige vorm van pauze en via de kortste weg die we, dankzij sporthal Klein Boon uit Putte, verkregen hadden.
1 enkele keer begaven onze spieren het en hebben we tien minuten in een auto gezeten die meneer Ronny Opdebeeck met veel plezier richting onze bestemming stuurde, maar helaas moesten we daarna nog zeker drie uren de beentjes strekken... amai!
Elzenstraat nummer 14 was onze bestemming. Leuk gedaan van de organiserende monitoren: Dit is geen straat maar een parochie buiten Katelijne Waver...Hier hebben we even onze tanden op gebroken, maar uiteindelijk kwamen we, drie verse T shirts en vol zweet later, aan op speelplein Speelbal.
In de hitte toegekomen dachten we eerst een fata morgana te zien. Drie bevallige monitrices kwamen ons te hulp, lieten ons de kans ons te verfrissen en gaven ons een lekker drankje. Helaas pindakaas, de massage bleef uit ;-) Na een leuk speelpleintshirt gekregen te hebben, dat we overigens mogen houden, konden we onmiddellijk aan de slag en konden kiezen uit Ter land Ter Zee en in de lucht, waterspelletjes met bruine zeep en allerhande leukigheden en ook een gratis carwash bezorgen op straat stond op het menu.
Wouter, ons maatje in eigen nat, had wel een hoedje op voor monitrice Ellen en ging dan maar mee auto's wassen om de concurrentie de mond te snoeren.
Ondertussen waren Siegbert, Mathieu en Joren druk bezig met vlotten bouwen onder het goedkeurende oog van een aantal jonge enthousiastelingen. Siegberts handen staan vol met blaren maar het was die pijn allemaal waard. Ons vlot bleef drrijven op het meertje van de prachtige locatie en iedereen genoot zichtbaar. Onze pijn van het urenlange stappen was vergeten.
Echter, er is nog een maar...
Die pijn kwam al heel snel terug toen we in Valerie's gezellige, maar overigens kleine Citroen Saxo gepropt werden om naar onze slaapplaats te geraken. We zijn Valerie wel enorm dankbaar voor de lift en het verdragen van de onmenselijke geuren die wij verspreidden, overgoten met onze idiote lollen.
De lift ging naar Mechelen waar voor ons een slaapplaats werd geboekt in een echte Jeugdherberg! Een echt bed en ontbijt! Dat is iets helemaal anders dan met vier in een veel te kleine driepersoonstent kruipen en de hele nacht geradbraakt te liggen op een terrein waar we in eerste instantie al niet mochten komen.
De pret is echter nog niet over. Onze eerste echte grote crisis is een feit.
Gedurende een half uurtje waren we ervan overtuigd dat onze camera, een van de ankerpunten van deze missie, gestolen was. We zochten onze kamer af, raadpleegden een bende oversympathieke Engelsmannen en dachten er even aan de politie te bellen... paniek alom dus. Hoe kon in godsnaam iemand dat kleinood uit onze afgesloten kamer hebben gehaald?
Driewerf hoera! Het bleek om een klein foutje van ons te gaan waardoor de camera uit een zak in de gleuf tussen een aantal kussens van een zetel was gegleden. Een gat in de lucht toen we hem terugvonden.
Ondertussen kregen we ook onze opdracht en voor de eerste keer in de voorbije twee dagen hebben we er nu iets minder vertrouwen in.
We moeten op 1 dag liften naar Blankenberge en nog eens 100 euro extra verdienen om jullie, speelpleinkindertjes, een cadeautje te kopen. Arme wij!
Wij gaan nu een aantal filmpjes en foto's opladen en dan vroeg in ons bedje zodat we morgen een massa energie hebben om achter de auto's te lopen.
Groetjes, kusjes en vooral hoedje op
Het Stuntteam dat zich doodamuseert en nog altijd goed overeenkomt ;-)
xxx
Met dit filmpje werden de kindjes van Speelplein Pinokio op de hoogte gebracht van de verontrustende verdwijning van vier (tjah) mannelijke monitoren...
DE EERSTE DAG ZONDER ONZE STUNTERS
Beste stunters, kinderen, ouders, vrienden en nog wat van dat,
Vandaag was een speciale dag op het plein: de eerste zonder onze speelpleinstunters. En het beloofde een zware dag te worden voor hen, zeker met dit schroeiend warme weer. Daarom willen onze kindjes én hofkonijn goudklompje de stunters een hart onder de riem steken...
Terwijl onze stunters met bloed, zweet en tranen (van het lachen wel te verstaan) alweer nieuwe oorden gingen opzoeken, kreeg monitor Bram Van Devijver te maken met een onverwacht probleem. Onze kinderen weigerden namelijk steevast om deel te nemen aan Brams knutselactiviteit. Gelukkig kwam monitor Sarah De Moor met een idee op de proppen. In ruil voor het deelnemen aan de activiteit mochten de kinderen een uitdaging voor Bram verzinnen. En zo gezegd, zo gedaan. Hieronder kan je het al dan niet pedagogische resultaat bekijken. Het begin van een reeks vele uitdagingen? Wie weet!
Boodschap van algemeen nut: Niet voor gevoelige kijkers...
Uiteindelijk eindigde de dag voor iedereen met een vrolijke noot, ja ook voor Bram. We kijken alvast uit naar nieuws van onze stunters en beloven morgen nóg meer speelpleinplezier. Slaapwel iedereen... en speciaal voor onze stunters 'Rudy Rudy Rudy Rudy'.
De monitoren van Speelplein Pinokio, de kinderen én BK Goudklompje.
